تو طرحوارهدرمانی، ناتوانی تو نشون دادن خودت از طرحوارههایی مثل «نقص/شرم» یا «تأییدطلبی» میآد که باعث میشه فکر کنی کافی نیستی. تو روانپویشی، حسای سرکوبشده (مثل ترس از طرد بچگی) مانع خودنماییت میشن. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی دیده شدن خطرناکه، حالا خودتو پنهان میکنی. برای حلش، وقتی حس کردی نمیتونی خودتو نشون بدی، مکث کن و بپرس: «از چی میترسم؟» به بدنت دقت کن؛ تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی شد. یه قدم کوچیک مثل تعریف یه نظر تو جمع بردار. با یه درمانگر کار کن تا طرحوارهها رو بشکنی. تو میتونی خودتو با اعتماد نشون بدی!