بله، طبق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی ایران، زوجین می‌تونن هر شرطی که خلاف مقتضای عقد نباشه رو تو عقدنامه بذارن، مثل شرط اینکه زن حق انتخاب محل زندگی داشته باشه. این شرط اگه تو عقدنامه ثبت بشه و امضای زوجین داشته باشه، از نظر قانونی معتبره. اگه شوهر بعداً به شرط عمل نکنه، زن می‌تونه به دادگاه مراجعه کنه و حتی درخواست طلاق بده (ماده ۴ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱). برای تنظیم درست شرط، بهتره دقیق و روشن نوشته بشه تا بعداً ابهامی پیش نیاد. مثلاً مشخص کنید چه شهر یا محله‌ای مدنظره. برای اطمینان، با یه وکیل مشورت کن تا شرط رو قانونی تنظیم کنی و حقوقت حفظ بشه. این قانون به زن کمک می‌کنه تو زندگی مشترک کنترل بیشتری داشته باشه.