از نگاه طرحواره درمانی، پنهانکاری میتونه به طرحواره بیاعتمادی یا ترس از طرد برگرده که همسرت حس میکنه اگه باز باشه، قضاوتش میکنی. روانپویشی هم میگه شاید تجربههای قدیمیش باعث شده از صراحت بترسه. بهجای عصبانیت، آروم بهش نزدیک شو. یه وقت که هردوتون حالتون خوبه، بگو: «حس میکنم یه چیزی تو دلته که نگفتی، دوست دارم بشنوم، چون برام مهمه که باهم راحت باشیم.» سرزنش نکن، چون باعث میشه بیشتر بسته شه. بهش اطمینان بده که فضا امنِ و قضاوتش نمیکنی. مثلاً بگو: «هر چی باشه، من اینجام که باهم حلش کنیم.» اگه بازم چیزی نگفت، صبور باش و خودت باز باش تا کمکم حس امنیت کنه. گاهی هم چک کن؛ شاید خودت ناخودآگاه طوری رفتار کردی که حس کرده نمیتونه بگه. با ایجاد فضای امن و گفتوگوی بدون فشار، میتونی اعتمادشو جلب کنی و پنهانکاری کم بشه.