تو طرحوارهدرمانی، ناتوانی تو پذیرش نقاط ضعفت از طرحواره «استانداردهای سختگیرانه» یا «نقص/شرم» میآد که باعث میشه فکر کنی باید کامل باشی. تو روانپویشی، حسای سرکوبشده (مثل گناه بچگی) باعث خودانتقادی میشن. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی اشتباهاتت قضاوت میشه، حالا نقاط ضعفتو نمیپذیری. برای حلش، وقتی خودتو سرزنش کردی، مکث کن و بپرس: «چرا اینقدر به خودم سخت میگیرم؟» به بدنت دقت کن؛ غم یا تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی حس کردی. نقاط قوت و ضعفتو بنویس. با یه درمانگر کار کن تا طرحوارهها رو بشکنی. تو میتونی نقاط ضعفتو قبول کنی و با خودت مهربون باشی!