سکوت همسرت ممکنه از طرحواره انزوای عاطفی بیاد که حس میکنه باز شدن خطرناکه، یا از نظر روانپویشی، شاید تو گذشته بهخاطر ابراز احساساتش آسیب دیده. برای گفتن این حس، یه زمان آروم انتخاب کن و با مهربونی بگو: «عزیزم، وقتی زیاد ساکتی، یه کم نگرانت میشم و حس میکنم ازم دوری. دوست دارم بیشتر باهم گپ بزنیم.» از «من» استفاده کن، مثلاً: «من دلم تنگ میشه وقتی حرفاتو نمیشنوم.» سرزنش نکن، چون ممکنه بیشتر تو خودش بره. بپرس: «چی باعث میشه ساکت باشی؟ چیزیه که بتونم کمکت کنم؟» این نشون میده بهش اهمیت میدی. اگه طرحواره تو نقص یا طرد باشه، ممکنه خودت فکر کنی سکوتش یعنی بیتوجهی به تو. یه کم خودتو چک کن که آیا حس خودت زیادی حساسه؟ با صبر و گفتوگوی باز، میتونید به هم نزدیکتر شید و اونم کمکم بازتر شه.