تو طرحواره‌درمانی، ناتوانی تو پذیرش نقاط ضعفت از طرحواره «استانداردهای سخت‌گیرانه» یا «نقص/شرم» می‌آد که باعث می‌شه فکر کنی باید کامل باشی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل گناه بچگی) باعث خودانتقادی می‌شن. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی اشتباهاتت قضاوت می‌شه، حالا نقاط ضعفتو نمی‌پذیری. برای حلش، وقتی خودتو سرزنش کردی، مکث کن و بپرس: «چرا اینقدر به خودم سخت می‌گیرم؟» به بدنت دقت کن؛ غم یا تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی حس کردی. نقاط قوت و ضعفتو بنویس. با یه درمانگر کار کن تا طرحواره‌ها رو بشکنی. تو می‌تونی نقاط ضعفتو قبول کنی و با خودت مهربون باشی!

تو طرحواره‌درمانی، حس گم کردن خودت تو رابطه از طرحواره «اطاعت» یا «خود نامتمایز» می‌آد که باعث می‌شه نیازای خودتو فدای شریکت کنی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل ترس از طرد) تو رو از خودت دور می‌کنن. برای حلش، وقتی حس کردی خودتو گم کردی، مکث کن و بپرس: «نیازای من چی‌ان؟» به بدنت دقت کن؛ تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی حس کردی. یه کار برای خودت مثل یه سرگرمی انجام بده. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا طرحواره‌ها رو بشکنی. با شریکت گپ بزن و نیازاتو بگو. تو می‌تونی تو رابطه خودتو پیدا کنی و با خودت آشتی کنی!

تو طرحواره‌درمانی، چیزای مهم زندگیت جاییه که طرحواره‌های منفی (مثل «تأییدطلبی») روشون اثر نذاشته. تو روان‌پویشی، حسای اصیلت (مثل نیاز به معنا) راهنمایی‌ت می‌کنن. برای فهمیدن، یه دفتر بردار، بنویس تو چه موقعیتایی حس کردی زندگیت معنی‌دار بود. به بدنت دقت کن؛ آرامش یعنی به ارزشت نزدیکی. از خودت بپرس: «چی برام غیرقابل مذاکره‌ست؟» یه لیست از چیزایی که دوست داری (مثل صداقت، عشق) بنویس. یه کار جدید مثل کمک به بقیه امتحان کن. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا موانع رو پیدا کنی. تو می‌تونی چیزای مهم زندگیتو پیدا کنی و باهاشون زندگی کنی!

تو طرحواره‌درمانی، حس دوری از خودت از طرحواره‌هایی مثل «خود نامتمایز» یا «اطاعت» می‌آد که باعث می‌شه نیازای خودتو نادیده بگیری. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل غم بچگی) تو رو از خودت جدا می‌کنن. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی خودتو نشون بدی طرد می‌شی، حالا خودتو گم کردی. برای حلش، وقتی حس دوری کردی، مکث کن و بپرس: «چرا از خودم دورم؟» به بدنت دقت کن؛ دلشوره یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی حس کردی. یه کار ساده مثل پیاده‌روی انجام بده. با یه درمانگر کار کن تا طرحواره‌ها رو بشکنی. تو می‌تونی به خودت نزدیک بشی و خودتو پیدا کنی!

تو طرحواره‌درمانی، حس ناشناختن خودت از طرحواره «خود نامتمایز» می‌آد؛ جایی که نیازای خودتو به خاطر بقیه ندیدی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل ترس بچگی) باعث دوری از خودت شدن. برای شروع، یه دفتر بردار، بنویس تو روز چی حس کردی و چرا. به بدنت دقت کن؛ دلشوره یعنی حس قدیمی فعاله. از خودت بپرس: «چی منو خوشحال می‌کنه؟» یه کار جدید مثل مدیتیشن امتحان کن. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا ریشه‌ها رو پیدا کنی. یه هدف کوچیک برای خودت بذار. خودتو سرزنش نکن؛ تو می‌تونی خودتو بشناسی و با خودت آشتی کنی!

تو طرحواره‌درمانی، عصبانیتت از طرحواره‌هایی مثل «محرومیت عاطفی» یا «بی‌اعتمادی» می‌آد که نیازای برآورده‌نشده‌تو نشون می‌دن. تو روان‌پویشی، خشم سرکوب‌شده (مثل بچگی) فعال می‌شه. برای فهمیدن، وقتی عصبانی شدی، مکث کن و بپرس: «چی منو عصبانی کرد؟» به بدنت دقت کن؛ تنش تو شونه‌ها یا گرما یعنی خشم عمیقه. یه دفتر بردار، بنویس چی شد و یاد چی افتادی. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا ریشه عصبانیت (مثل حس بی‌ارزشی) رو پیدا کنی. یه کار آروم‌کننده مثل نفس عمیق امتحان کن. عصبانیتت رو سرزنش نکن؛ بهش گوش بده. تو می‌تونی بفهمی چی عصبانیت می‌کنه و آروم‌تر باشی!

تو طرحواره‌درمانی، ناتوانی تو پذیرش خودت از طرحواره «نقص/شرم» می‌آد که باعث می‌شه فکر کنی کافی نیستی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل گناه بچگی) باعث خودانتقادی می‌شن. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی دوستت ندارن، حالا خودتو قضاوت می‌کنی. برای حلش، وقتی حس کردی خودتو قبول نداری، مکث کن و بپرس: «چرا اینقدر به خودم سخت می‌گیرم؟» به بدنت دقت کن؛ غم یا تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی حس کردی. نقاط قوتت رو بنویس. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا طرحواره‌ها رو بشکنی. یه کار مهربون مثل مراقبت از خودت انجام بده. تو می‌تونی خودتو همون‌جوری که هستی دوست داشته باشی!

تو طرحواره‌درمانی، عادتایی که ازشون بدت می‌آد از طرحواره‌هایی مثل «اطاعت» یا «استانداردهای سخت‌گیرانه» می‌آن. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل خشم بچگی) باعث عادتای ناخواسته می‌شن. برای تغییر، وقتی عادتو کردی، مکث کن و بپرس: «چرا این کارو می‌کنم؟» به بدنت دقت کن؛ تنش یعنی حس عمیقه. یه دفتر بردار، بنویس چی شد و یاد چی افتادی. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا ریشه عادت (مثل نیاز به کنترل) رو پیدا کنی. یه عادت جدید رو آروم جایگزین کن؛ مثلاً اگه زیاد گوشی چک می‌کنی، یه تایم برای مطالعه بذار. پیشرفتتو یادداشت کن. خودتو سرزنش نکن؛ تو می‌تونی عادتو تغییر بدی و با خودت مهربون باشی!

تو طرحواره‌درمانی، کارای انرژی‌بخش جاهاییه که طرحواره‌های منفی (مثل «محرومیت عاطفی») غالب نیستن. تو روان‌پویشی، حسای اصیلت (مثل شادی درونی) راهنمایی‌ت می‌کنن. برای فهمیدن، یه دفتر بردار، بنویس تو چه موقعیتایی حس کردی پر انرژی بودی. به بدنت دقت کن؛ حس سبکی یعنی به انرژی‌ت نزدیکی. از خودت بپرس: «چی بهم حس زنده بودن می‌ده؟» یه لیست از کارایی که دوست داری (مثل ورزش، گپ با دوستا) بنویس. یه کار جدید مثل نوشتن یا آشپزی امتحان کن. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا موانع انرژی‌تو پیدا کنی. رفتارایی که بهت حس خوب دادن رو تکرار کن. تو می‌تونی کارای انرژی‌بخشتو پیدا کنی و باهاشون شاد باشی!

تو طرحواره‌درمانی، حس اینکه بقیه بهترن از طرحواره «نقص/شرم» می‌آد که باعث می‌شه خودتو ناکافی ببینی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل حسادت یا غم بچگی) باعث مقایسه با بقیه می‌شن. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی دیده نشدی، حالا ناخودآگاه خودتو کم می‌بینی. برای حلش، وقتی حس کردی یکی بهتره، مکث کن و بپرس: «چرا خودمو کم می‌بینم؟» به بدنت دقت کن؛ غم یا تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی حس کردی و یاد چی افتادی. نقاط قوتت رو بنویس. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا طرحواره‌ها رو بشکنی. یه کار موفق مثل یه پروژه کوچیک انجام بده. تو می‌تونی خودتو ارزشمند ببینی و با بقیه مقایسه نکنی!

تو طرحواره‌درمانی، حس دوست نداشتن خودت از طرحواره‌هایی مثل «نقص/شرم» می‌آد که باعث می‌شه خودتو ناکافی ببینی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل گناه بچگی) باعث خودانتقادی می‌شن. برای حلش، وقتی خودتو سرزنش کردی، مکث کن و بپرس: «چرا اینقدر به خودم سخت می‌گیرم؟» به بدنت دقت کن؛ غم یا تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی حس کردی و یاد چی افتادی. یه کار مهربون مثل نوشتن نقاط قوتت انجام بده. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا طرحواره‌ها رو بشکنی. خودتو با یه دوست مقایسه نکن. تو می‌تونی خودتو دوست داشته باشی و با خودت مهربون باشی!

تو طرحواره‌درمانی، خوشحالی‌ت جاهاییه که طرحواره‌های منفی (مثل «محرومیت عاطفی») غالب نیستن. تو روان‌پویشی، حسای اصیلت (مثل شادی درونی) راهنمایی‌ت می‌کنن. برای فهمیدن، یه دفتر بردار، بنویس تو چه موقعیتایی حس کردی شاد بودی. به بدنت دقت کن؛ حس سبکی یعنی به خوشحالی نزدیکی. از خودت بپرس: «چی بهم حس خوب می‌ده؟» یه لیست از چیزایی که دوست داری (مثل موسیقی، طبیعت) بنویس. یه کار جدید مثل نقاشی امتحان کن. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا موانع شادیتو پیدا کنی. رفتارایی که بهت انرژی دادن رو تکرار کن. تو می‌تونی شادیاتو پیدا کنی و باهاشون زندگی کنی!

تو طرحواره‌درمانی، ناتوانی تو نشون دادن خودت از طرحواره‌هایی مثل «نقص/شرم» یا «تأییدطلبی» می‌آد که باعث می‌شه فکر کنی کافی نیستی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل ترس از طرد بچگی) مانع خودنمایی‌ت می‌شن. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی دیده شدن خطرناکه، حالا خودتو پنهان می‌کنی. برای حلش، وقتی حس کردی نمی‌تونی خودتو نشون بدی، مکث کن و بپرس: «از چی می‌ترسم؟» به بدنت دقت کن؛ تنش یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی شد. یه قدم کوچیک مثل تعریف یه نظر تو جمع بردار. با یه درمانگر کار کن تا طرحواره‌ها رو بشکنی. تو می‌تونی خودتو با اعتماد نشون بدی!

تو طرحواره‌درمانی، حس گم کردن خودت از طرحواره «خود نامتمایز» می‌آد؛ جایی که نیازای خودتو به خاطر بقیه کنار گذاشتی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل غم بچگی) باعث می‌شن از خودت دور بشی. برای پیدا کردن خودت، مکث کن و بپرس: «چی منو خوشحال می‌کنه؟» به بدنت دقت کن؛ دلشوره یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس کی حس کردی گم شدی و یاد چی افتادی. یه کار ساده مثل پیاده‌روی تنها انجام بده. با یه درمانگر طرحواره یا روان‌پویشی کار کن تا ریشه‌ها رو پیدا کنی. یه هدف کوچیک برای خودت بذار. خودتو سرزنش نکن؛ تو می‌تونی خودتو پیدا کنی و با خودت آشتی کنی!

تو طرحواره‌درمانی، ارزش‌هات جاییه که طرحواره‌های محدودکننده (مثل «تأییدطلبی») روشون اثر نذاشته. تو روان‌پویشی، ارزش‌ها از حسای اصیلت (مثل نیاز به ارتباط) می‌آن. برای فهمیدن، یه دفتر بردار، بنویس تو چه موقعیتایی حس کردی معنی‌دار بودی. به بدنت دقت کن؛ آرامش یعنی به ارزشت نزدیکی. از خودت بپرس: «چی برام از همه مهم‌تره؟» یه لیست از چیزایی که دوست داری (مثل آزادی، خانواده) بنویس. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا طرحواره‌هایی که ارزش‌هاتو پنهان کردن رو پیدا کنی. یه کار جدید مثل کمک به بقیه امتحان کن و ببین چی بهت حس خوب می‌ده. تو می‌تونی ارزش‌هاتو پیدا کنی و باهاشون زندگی کنی!

تو طرحواره‌درمانی، حس دو شخصیتی بودن از حالت‌های طرحواره‌ای (مثل «کودک آسیب‌پذیر» و «والد تنبیه‌گر») می‌آد که تو موقعیتای مختلف فعال می‌شن. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل ترس بچگی) باعث می‌شن بخشی از خودتو پنهان کنی و انگار دو نفر باشی. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی خودتو نشون بدی طرد می‌شی، حالا یه خودِ اجتماعی و یه خودِ پنهان داری. برای فهمیدن، وقتی حس دوگانگی کردی، مکث کن و بپرس: «الان کدوم حس غالبه؟» به بدنت دقت کن؛ دلشوره یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس چی شد. با یه درمانگر کار کن تا این بخش‌ها رو یکی کنی. تو می‌تونی خودتو کامل ببینی و هماهنگ باشی!

تو طرحواره‌درمانی، رفتارایی که ازشون بدت می‌آد معمولاً از طرحواره‌هایی مثل «اطاعت» یا «نقص» می‌آن. تو روان‌پویشی، این رفتارا از حسای سرکوب‌شده (مثل خشم بچگی) سرچشمه دارن. برای تغییر، وقتی رفتارو کردی، مکث کن و بپرس: «چرا این کارو کردم؟» به بدنت دقت کن؛ تنش یعنی حس عمیقه. یه دفتر بردار، بنویس چی شد و یاد چی افتادی. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا ریشه رفتار (مثل نیاز به تأیید) رو پیدا کنی. یه رفتار جدید رو آروم جایگزین کن؛ مثلاً اگه داد زدی، نفس عمیق بکش. پیشرفتتو یادداشت کن. خودتو سرزنش نکن؛ تو می‌تونی رفتارتو تغییر بدی و با خودت مهربون باشی!

تو طرحواره‌درمانی، نقاط قوتت جاهاییه که طرحواره‌های منفی مثل «نقص» روشون اثر نذاشته. تو روان‌پویشی، قوت‌ها از حسای اصیلت (مثل شجاعت درونی) می‌آن. برای فهمیدن، یه دفتر بردار، بنویس تو چه موقعیتایی حس کردی موفق یا شاد بودی. از دوستات بپرس تو چیو خوب انجام می‌دی. به بدنت دقت کن؛ حس آرامش موقع یه کار یعنی قوتته. رفتارای تکراریتو که بهت حس خوب دادن (مثل کمک به بقیه) بررسی کن. با یه درمانگر طرحواره کار کن تا طرحواره‌های محدودکننده رو کنار بزنی. یه کار جدید امتحان کن و ببین چی بهت انرژی می‌ده. تو پر از قوتی و می‌تونی بدرخشی!

تو طرحواره‌درمانی، حس ناشناختن خودت می‌تونه از طرحواره «خود نامتمایز» بیاد؛ جایی که نیازای واقعی‌تو ندیدی و دنبال تأیید بقیه بودی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده (مثل غم بچگی) باعث می‌شن از خودت فاصله بگیری. مثلاً اگه تو بچگی حس کردی خودتو نشون بدی طرد می‌شی، حالا خودتو گم کردی. برای فهمیدن، مکث کن و بپرس: «الان چی حس می‌کنم؟» به بدنت دقت کن؛ دلشوره یعنی حس قدیمی فعاله. یه دفتر بردار، بنویس کی حس کردی گم شدی. با یه درمانگر کار کن تا طرحواره‌ها یا حسای قایم‌شده رو پیدا کنی. یه کار جدید مثل نقاشی امتحان کن تا خودتو کشف کنی. تو می‌تونی خودتو پیدا کنی و با خودت آشتی کنی!

تو طرحواره‌درمانی، شناخت خودت از کشف طرحواره‌ها و ریشه‌های ناخودآگاهت شروع می‌شه. مثلاً اگه طرحواره «نقص/شرم» داری، فکر می‌کنی کافی نیستی. تو روان‌پویشی، حسای سرکوب‌شده‌ت (مثل خشم بچگی) شخصیتتو شکل دادن. برای فهمیدن، یه دفتر بردار، بنویس تو موقعیتای مختلف چی حس می‌کنی و چرا. به بدنت دقت کن؛ تنش یا دلشوره یعنی حس عمیقه. از دوستات بپرس تو رو چطور می‌بینن. یه تست شخصیت بده. با یه درمانگر طرحواره یا روان‌پویشی کار کن تا ریشه‌ها رو پیدا کنی. رفتارای تکراریتو (مثل عصبانیت یا خجالت) بررسی کن؛ اینا سرنخن. کم‌کم خودتو بدون نقاب می‌بینی. تو می‌تونی خودتو بهتر بشناسی و با خودت راحت باشی!